Yüce Allah insanoğluna dünya hayatını devam ettirebilmesi için sayısız nimetler vermiştir. Bu nimetlerden birisi de ağaçtır. İçinde yaşadığımız dünyamız insanı, ağacı, ormanı ve diğer canlılarıyla güzeldir. Ağaç ve orman vatanın süsü, huzur ve sağlık vesilesidir. Bu yüzden ağaç dikmek yüce dinimizde ibadet sayılmıştır. 

İnsanın doğumundan ölümüne kadar, hayatının her safhasında ihtiyaç duyduğu ağacın önemi büyüktür. Çünkü ağacın kerestesinden, yaprağından, çiçeğinden, dalından, gölgesinden, meyvesinden, oksijeninden, güzelliğinden kısacası her şeyinden istifade edilmektedir. Bu yüzden ağaçsız bir dünya düşünmek mümkündür değildir.
 
Allahü Teâlâ ağacın ne kadar önemli bir nimet olduğunu ve faydalarını Kur'ân-ı Kerim’in muhtelif ayet-i kerimelerinde şöyle anlatıyor: “Allah o su ile size ekinler, zeytin ve hurma ağaçları, üzümler ve her türlü ürünü yetiştirir. Düşünen kimseler için bunda ders vardır.” (Nahl Sûresi, 11) “Hurma ağaçlarının meyvelerinden ve üzümlerden şerbet, şıra ve güzel rızık elde edersiniz. Düşünen bir kavim için bunda ibret vardır.” (Nahl Sûresi, 67) “Yaş ağaçtan size ateş çıkarandır. Ondan ateş yakarsınız.” (Yasin Sûresi, 80) “Yoksa gökleri ve yeri yaratan, gökten size su indirip onunla, bir ağacını bile bitirmeye gücünüzün yetmediği, güzel güzel bahçeler meydana getiren mi?” (Neml Sûresi, 60)

Ayrıca Cenâb-ı Hak, Kur’an-ı Kerim’de insanların ibret alması için ağacı örnek olarak göstererek şöyle buyurmuştur: “Allah’ın, hoş bir sözü; dalları göğe doğru olan –Rabbi’nin izniyle her zaman meyve veren- hoş bir ağaca benzeterek nasıl misâl verdiğini görmüyor musun? İnsanlar ibret alsın diye onlara misâl gösteriyor. Çirkin bir söz de, yerden koparılmış, kökü olmayan kötü bir ağaca benzer.” (İbrahim Sûresi, 24–26) Bir başka ayet-i kerimede de “İncir ve zeytine and olsun” (Tin Sûresi, 1) buyurarak ağaca yemin etmiş ve onun değerini göstermiştir.

Hz. Peygamber (s.a.s.) de birçok hadîs-i şerifinde ağacın önemini belirterek müslümanları ağaç dikmeye teşvik etmiş, ağacın insanlara ve diğer canlılara pek çok faydasının bulunduğunu bildirmiştir. Hz. Peygamber (s.a.s.)’in bu konudaki hadis-i şeriflerinden bazıları şöyledir: “Hiç bir müslüman yoktur ki, o ağaç diksin, yahut ekin eksin ve mahsûlünden insan, kuş, kurt yesin de kendisi bundan istifade etmiş olmasın. Elbette o müslüman da diktiğiyle, ektiğiyle sevap alır.” (Tecrid-i Sarih Trc. VII, 121) “Cenâb-ı Hak, ağaç diken herkese diktiği ağaçtan çıkan meyve kadar mükâfat ve sevap takdir ve ihsan eder.” (Tecrid-i Sarih Trc./VII, 122) “Kim bir fidan dikerse, onun meyvesinden gerek insanlar, gerekse Allah’ın yarattığı herhangi bir mahlûkat yedikçe onu diken kimse için bir sadaka ecri yazılmış olur.” (Müslim, Müsâkât, 23/2, H.no: 4050)

Sevgili Peygamberimizin bu konudaki tavsiyeleri üzerine ashâb-ı kiram hemen her fırsatta ağaç dikmeye gayret etmişlerdir. Bir gün sahâbe-i kiramdan Ebü’d-Derdâ (r.a.)Şam’da ağaç dikerken kendisine biri uğramış ve bu durumu garipseyerek: “Sen Rasûlullah’ın (s.a.s.) yâri ve dostu olduğun halde ağaç mı dikiyorsun, demişti. Ebü'd-Derdâ da:

—Dur, acele etme! Ben Resûlullah’ın: “Bir kimse bir ağaç diker o ağaçtan bir insan yahut Allah’ın mahlûklarından herhangi bir mahlûk meyva yerse, bu meyva ağacı diken kimse için sadaka olur” buyurduğunu işittim, demiştir.” (Tecrid-i Sarîh Trc. VII, 123)

Ayet-i kerime ve hadis-i şeriflerden anlaşılacağı üzere ağaç dikmenin önemi çok büyüktür. İnsan hangi yaşta bulunursa bulunsun, ne kadar meşguliyeti olursa olsun ağaç dikmeye ve ağaçları korumaya olanca gücüyle gayret göstermelidir. Peygamber Efendimiz (s.a.s.), “Kıyâmet koparken sizden birinizin elinde bir hurma dalı bulunur da bunu kıyâmet kopmadan dikmeye gücü yeterse, mutlaka onu diksin, bırakmasın” (Tecrid-i Sarîh Trc.,VII, 124) buyurmak suretiyle ağaç dikmenin ehemmiyetini vurgulamışlardır.

O halde hepimizin dikili birer ağacı olsun. Asırlar boyu yaşayan ağaçlarımız bize sevap olarak amel defterlerimize dolsun.